با سلام به همه دوستان
به دلیل این که
به روز ۲۴ اسفند نزدیک می شویم که پیام آور یک خبر خوب و یک خبر شوم
خبر خوب که ولادت شکوهمند رضاشاه
کبیر
{برای
بزرگ شدن تصویر روی آن کلیک کنید}
ماه اسفند با نام و عظمت ابر مردی
به نام رضا شاه کبیر عجین است
{پاسارگاد}
بیست وچهارم این ماه٬ ولادت خجسته
ایشان است.زاد روز پادشاهی که وی هم سرسلسله دودمان جلیل سلطنت پهلوی وهم پدر ایران
نوین بوده اند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
و
خبر دیگر انتخابات مجلس هشتم هست!!!!
که
به همین مناسبت لوگوی سال ۸۷ سال پرچم شیر و خورشید را تا بعد از ۲۴ اسفند بر می
دارم
اگرچه هنوزهشت
روزبه برگزاری رفراندوم فرمایشی ونمایشی انتخابات مجلس هشتم باقی مانده است
اماگرداننده گان این سیرک رهبری!!به شدت دچارترس و وحشت شده واعلام کرده
اند٬باوبلاگ هاوسایت هایی که برضدانتخابات سخن بگویندبرخوردجدی خواهدشد.به راستی
اگراین حماسه یی ملی بوده وباشورمردمی همراه است پس اینهمه ترس وواهمه ازمخالفین آن
چه معنایی می دهد؟اگرشماحضرات ازهمراهی مردم ٬خاطرتان آسوده است بگذاریدمخالفین
تان٬آزادانه سخن بگویندتاآن وقت معلوم شود"سلاح حق" تاچه اندازه
برنده است؟عمری است افکارمخالف تان رامسموم می خوانیدآیااین لغت"
مسموم"بیشتر به واژه "موثر"تلقی نمی
شود؟وآیامنطق مخالفین یک رژیم واپسگراوارتجاعی موثرتروثمربخش ترازایدئولوژی
مالیخولیایی شماهانیست؟آیابه نظرنمی رسد٬"سرکوب اندیشه ها"ریشه اش درناکارآمدی
افکارعلیل ومعوج همین دین مداران عصرحاضرباشد؟البته اگراین اختاپوس های حاکم ٬ازبرج
عاج خودسرکی به بیرون بکشند٬خواهنددیدجزخشم وکینه ٬ تخمی نکاشته انداماترس
ازقهروانتقام ملت این اجازه رابه آنهانمی دهد.
قضاوت باخردملت
آگاه ایرانی است وضربه هایی که هرروزنوش می کنندامانشئه قدرت نمی گذاردبه حقایق
٬حتی نگاه کنند.
۱ نظر:
مارها قروباغه ها را می خوردند و قورباقه ها غمگین بودند.
قورباغه ها به لک لک ها شکایت کردند.
لک لک ها مارها را خوردند و قورباغه ها شادمان شدند.
لک لک ها گرسنه ماندند و شروع کردند به خوردن قورباغه ها.
قورباغه ها دچار اختلاف دیدگاه شدند.
عده ای از انها با لک لک ها کنار امدند و عده ای دیگر خواهان بازگشت مارها شدند.
مارها بازگشتند و همپای لک لک ها شروع به خوردن قورباغه ها کردند.
حالا دیگر قورباغه ها متقاعد شده اند که برای خورده شدن به دنیا آمده اند.
تنها یک مشکل برای آنها حل نشده باقی مانده است
اینکه نمی دانند توسط دوستانشان خورده می شوند یا دشمنانشان!
ارسال یک نظر